Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Ίσως όχι για πολύ, όπως όλα




Στον κόσμο σου μπορεί να μη λένε καλημέρα αυτή την ώρα. Και εγώ θα πω απλά γεια. Και έτσι μονολεκτικά θα μου απαντήσεις κι εσύ. Και αν δεν αρχίσω πάλι να σε βομβαρδίζω με τις κουραστικές και ηλίθιες τις περισσότερες φορές ερωτήσεις μου πάλι δε θα μου μιλήσεις. Ίσως απλά να με κοιτούσες μερικές φορές. Δεν το αναρωτήθηκα ποτέ. Έτσι, για να σου λείπω λιγότερο. Και για να μου λείψεις και εσύ λιγότερο. Δεν ξέρω, μπορεί και να έπιασε το κόλπο σου, αν αυτό ήθελες. Τώρα που δεν είναι πια αργά απάντησε μου σε όλα όσα σε ρωτάω. Μου απαντούσες πάντα έχεις δίκιο, απλά δεν μου είχες πει ποτέ ποιος είσαι. Αλήθεια αν το ήξερα ότι ήσουν εσύ θα σταματούσα να ρωτάω, απλά για να μην είσαι εσύ, όχι εσύ σ αυτή τη θέση. Δεν ορκίζομαι ότι θα το έκανα. Μόλις είπα ψέματα.

Πάντα τα περίμενα όλα από τους άλλους. Όλα έτοιμα. Και από σένα όλα τα περίμενα, άδικο για σένα και για όλους. Μη με ρωτήσεις όμως για τους άλλους. Εκείνοι ποτέ δε θα μάθουν πόσο φουρτουνιασμένη ήταν η θάλασσα εκείνη την ημέρα. Είχες μιλήσει ποτέ πριν με τη θάλασσα και τον ουρανό? Ακόμα και τώρα μου απαντάς ότι λέω βλακείες. Εγώ ξέρω ότι εσύ την είχες βάλει. Βλακείες όντως. Θα μπορούσε να ήταν χαρά θεού έξω κι ας μην ήταν γέλια αυτά που άκουγα. Τώρα που ξέρεις τα πάντα για τις σκέψεις μου συγχώρησε με και για αυτές που θα κάνω.

Πες μου ότι της μοιάζω, δεν πειράζει, αλλά σώσε με από κείνη και από σένα.

Αν πάω ποτέ να πιαστώ από σένα ρίξε με. Δεν πρέπει να θέλω τώρα τη βοήθειά σου. Θα προκαλέσω κι άλλα κακά το ξέρω, αλλά ούτε αυτά θα με πειράξουν. Ελπίζω να έχεις μια καλή απάντηση σε αυτό γιατί δεν ξέρω αν είπα ψέματα.


afn